E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

„jeszcze wczoraj niebo grało

na pierzastych fortepianach

nokturn padał przez noc całą

nuty w kroplach mokły dla nas?”* 

on jest nieopodal w waszych sercach

nawet jeśli to kamień

jest cząstką przyrody

żyje i łomocze w piersi

w moim świecie każde źdźbło trawy ma inne linie papilarne

ryby mają głos i żurawie z czaplami

chodzą w parach tylko bociany nie 

podrzucają dzieci

one tak zwyczajnie spływają

z fontanną wód płodowych najczęściej wiosną

chmury układają się w kołyski

deszcz mruczy kołysanki

kot na dachu i gąsienice bucikami

 stukają o parapet 

lipa zagra w kulki z noskami klonu

dzieciaki pobiegną w kaluże 

taki jest mój świat

jeszcze

póki co

trwa

 

* Beata Kopć