E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Stanislawa Zak o godz. 22:33:58

Zwyczajna podróż
 
We śnie myśli mnożą nieznane zjawiska 
kołują nad łowiskami chwil
w lunatycznej świadomości
przekraczają horyzont.
 
Czy możemy śnić o tym samym
kiedy wśród zapachów wilgotnej ziemi
nie dostrzegamy siebie .
 
Deszcz kosi brzuchy wzgórz
 połacie  pamięci,
najmniejszy szczegół pociętej trawy
cieniem układa się na twarzy.
 
Dom. Z mnóstwem rzeczy niepotrzebnych,
taboretów, codziennych posiedzeń,
rozmów i drzwi przez które wciska się jutro.
wyznacza kres
 
 
To nie koniec snu, powtarza się
ciągle ta sama scena
 
Biegnę do pociągu. 
Nogi wrastają w ziemię .
Budzę się, zasypiam. 
Pociąg we mnie, 
a ja nago i wstyd, 
że mam czarne stopy.
 
Przecież to było jeszcze tak niedawno.
Uczynki dla świętego spokoju. 
Kartki na mięso i kolejki za kieliszkiem kawy,
kolejnym niepotrzebnym trofeum. 
 
To nic, gdy w środku zimy idę do pracy
w gumofilcach obcasy nie stukają
cichutko, mięciutko trochę
głupio ,że wystać nie mogę nowych.
Szpilki. Tylko za paznokciem.
 
Dziś na półkach uginają się ceny.
Nawet kartki na miłość
dostaniesz w supermarkecie .
Tylko dlaczego czujemy się tacy samotni.