E-Literaci - pokoje współczesnej literatury pięknej

dodany przez Stanislawa Zak o godz. 18:51:56

(zdjęcie z prywatnych zbiorów)
 
słońce zachodzi zbyt szybko
mija miesiąc za miesiącem a każdy za krótki
 
 
łąka obsypana perlistą rosą mieni się  na ptasich skrzydłach ukryte w trawie
stokrotki kwitną jak kiedyś na Drawie wianki świętojankowe
chciałeś złapać światełko z jednego, rozpalić nić wspomnień
spłynęły z nurtem jak nasze tratwy przewiązane sitowiem
zostaliśmy wyrzuceni na drugi brzeg, skwierczącymi stopami
wygniatamy trawy w poszukiwaniu wonnego dzbana przygód
 
trawa nigdy nie umiera, potrafi czekać pod bielą na majowe nabożeństwa
umie prostować się, chować żaby i koraliki rosy nizać na nogi bocianie
umie ukołysać niemowlę wiosny, które zagubione w rozgardiaszu
 budzącej się do życia przyrody, płacze melodią deszczowych kropli.
 
kwiaty zakwitną, znowu uniosą w pyłkach sakrament mijania
a my rozpłomienieni popłyniemy w brzęczący pszczołami łąkowy łan,
w mleczach  szukać będziemy spadających gwiazd
odnowimy  zamazaną czcionkę w starych kalendarzach
zapiszemy nas na nowo
uda nam się?