Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
Apr
25
2010 |
Mój wiersz
dodany przez Iga o godz. 20:26:07 A
A
A
Prosty jak stół
jasny ze słojami życia wypływa z głębi splotów na gładką powierzchnię. Wycieram osadzony kurz myśli strzepuję na wietrze wyczuwam najmniejszy pyłek czasu zaklętego w pierścieniach ściętej sosny. Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Iga
Dołaczył/ła: 24.04.2010 09:59:28 Miasto: - Data urodzenia: - Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: nie wróci...
jeszcze zimowo...
kartka z dziennika...
z życzeniem...
zimowo...
jesiennie...
po trzech miesiącach...
pustka...
bez Doroty...
kwitnienie...
wiosennie...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 2067 razy. » Dodano 7 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 2 osób. |
Użytkowników Online
|