E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Jamazur69 o godz. 16:24:58

 
Nie szukaj mnie w znakach,
ani w słowach, które chcą być wieczne.
Jestem tam, gdzie tchnienie
dotyka milczenia,
a serce — jak ziemia po deszczu —
otwiera się bez lęku.
 
Noszę w sobie światło,
którego nie widać,
bo pali się w środku,
nie po to, by świecić,
lecz by ogrzać to,
co jeszcze drży.
 
Nie mam już pytań.
Tylko spokój,
który przychodzi,
gdy Bóg przestaje być imieniem,
a staje się oddechem.
 
Autor SławomirLęga 
 
Foto Pixabey