E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 13:01:39

Szumiące drzewa mądrością praojców,
rozbudźcie życie w obumarłym ciele,
bym odzyskała siły w końcu,
które wiotczeją, gdy ból łzy sieje.
 
Filary nieba, zielenią osnute,
spójrzcie łaskawie na pokorne dziewczę.
Przyjmijcie post mój i pokutę,
które przedkładam ziemi odwiecznie.
 
Niech ta modlitwa odkupi cierpienie,
wybawi z krzyżma ran niezasłużonych.
Błagam pokornie – niestrudzenie!
Niech bladym świtem zabrzmią dnia dzwony.
 
Kasia Dominik
zdj. Pixabay
* strofa alcejska