Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
Jul
23
2024 |
Na przyszłość przyjdzie pora
dodany przez Katarzyna Anna Koziorowska o godz. 09:58:08 A
A
A
I cóż, że świat mknie z prędkością światła.
Cóż, że życie kończy się na samym początku. Wszystko jest nicością - dla niej warto oddać się ubóstwu, wzniecić nietrafiony czas. Kołysze się we mnie łza, zadana przez przeszłość; przykrywam się tobą niby bezkrwistym cieniem, leciwym i przetartym w paru miejscach. Ukrywam w dłoni ziarenko - kiedyś mogło stać się tobą. Chowam przed sobą ten bezmiar, tę kolejność złudzeń, które nie znają poczucia winy. Dzisiejszy poranek jest jak ból - znalazł skrawek powietrza w nieznanym świecie, odszukał błogosławieństwo, za jakim wlecze się melancholia. Nie potrafię kochać tak, żeby życie odmawiało posłuszeństwa, a ziemia zamierała w połowie drogi - moja samotność staje się twoją prośbą o jeszcze. Dlatego też wierzę, że na przyszłość przyjdzie jeszcze pora. Ufam, że moje ciało dopasuje się do twoich dłoni, a marzenia osiądą na mieliźnie. // Katarzyna Anna Koziorowska // Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Katarzyna Anna Koziorowska
Dołaczył/ła: 14.12.2022 21:16:04 Miasto: OlsztynData urodzenia: 1990-09-21 Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Płonę...
Na przyszłość przyjdzie p...
Przymierzałam twoje ciało...
Uwięzione myśli...
Oswoić ziemię z niebem...
nieznajomy przyjaciel...
próbne uderzenie serca...
ktoś ograbił moje sny...
ktoś złoży kwiaty...
myśl pośród słów...
błękitne okno...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 119 razy. » Dodano 6 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 2 osób. |
Użytkowników Online
|