E-Literaci - pokoje współczesnej literatury pięknej

dodany przez Monika o godz. 16:32:02

Od zmierzchu po świt czas bieg swój spowalnia
Zamykając nas w ramionach bezpiecznie
Dzień daje nocy nowe szczęścia wyśnić
I sennym myślom przepływać spokojnie
 
Gwiazdy wieszamy na ciemnym indygo
Księżyc wysrebrza nasze nocne gody
Pragniemy chciwie dotyku czułego
Wieczór do świtu pozostanie młody
 
Ciepłym tuleniom dnia który przeminął
Wdzięczni za siebie doceniamy życie
Każde spojrzenie jest dla nas przyczyną
Radości dwóch serc bo radością syci
 
Do świtu razem we wspólnych snach trwanie
W mocy miłości a już od świtania
Splatamy miękko nasze rozmarzenie 
Z niecierpliwością czekając zmierzchania
               -Monika Orman-