E-Literaci - pokoje wspóczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 06:40:01

Kiedy Cię poznałam,
niebo zaiskrzyło gwiazd tysiącem,
a cierpkie dni odleciały w zapomnienie.

Zamieszkałaś w mojej duszy,
ujrzałaś światło,
w wątłym sercu, które uzdrowiłaś
miłością matczyną,
tuląc w ciepłej dłoni.


Tak bardzo pragnę
móc dotknąć Twojego dobra,
podnieść z ziemi łzę,
którą przeze mnie
uroniłaś parokrotnie.

Po wieki będę wspominać imię tkane tęczą
i modlić się, abyś któregoś poranka
uśmiechnęła się do mnie
jak wtedy, pierwszy raz.
Aby powróciła ufność w szczęście,
które zakwitnie bezbolesną
przyjaźnią.



Kasia Dominik
zdj. Pixabay