Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
Jun
27
2023 |
właśnie wtedy
dodany przez Kasia Dominik o godz. 06:37:43 A
A
A
![]() Bóg odmienia rzeczownik człowiek przez wszystkie przypadki zmienia scenografię świtu by wieczorem zapalić gwiazdy dla tych którzy potykają się o złamany cień uciekam poza zasięg strząsam łzę z powieki sennym spojrzeniem patrzę na drzewa pnące się ku niebu nie znajduję w nich zgody na narastanie słów osiadłych na gałęziach czuję zapach z kuchni wracam do tego dziecka które kochało chleb z masłem Kasia Dominik zdj. Pixabay Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Kasia Dominik
Dołaczył/ła: 23.12.2019 16:10:52 Miasto: - Data urodzenia: - Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Dłonie splecione w modlit...
Horyzont z papieru...
Do wyłącznego użytku ...
Oblicza wiosny (haiku)...
I liście opadły, i miłość...
Marzenie to nasionko, któ...
Pamięć, która przetrwa wi...
Przebiśniegów wiosenna in...
Przedświt nowego życia...
Rozterki świtu bez wschod...
Tam, gdzie spotyka się st...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 262 razy. » Dodano 6 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 4 osób. |
Użytkowników Online
|