E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Barbara Mazurkiewicz o godz. 17:16:29

Nad miastem zmierzch
gładzi kontury –  noc przyjmuje straż.
Rozlewa się tuż, pod nogami i zastyga,
jak żołnierz podczas warty.
 
Strapiony anioł zapatrzony w dal –
może kogoś, gdzieś przed zgubą ocali.
Nad drzewami księżyc dymi,
trawy rzęs puszystość zwarły.
 
Dostrzegam smutek melancholii.
Coś we mnie drgnęło - piszę wiersz
o chłopcu co miał piwne oczy -
dawnej miłości słodki dar.
 
Świeć gwiazdo przyjazna
w granatowej przestrzeni świeć,
gdzie drogi nieznanej leży szmat.
Szczęście i tak się kiedyś ulotni.
 
Składam rymy do późnej godziny
w myślach kłębi się cały rój.
Poezja to wieczny flirt z życiem -
archiwum bezpowrotnych chwil.
 
28 marca 2019.
©BaMa
zdj. Pinterest