E-Literaci - pokoje współczesnej literatury pięknej

dodany przez Barbara Mazurkiewicz o godz. 06:47:20

Byłam dobra i zła –
tyle kobiet jest we mnie.
Najwięcej w satynowej sukience.
 
Czasem z portretu w atelier
uśmiecham się naga w tle –
zawstydzają wczorajsze marzenia.
 
Aby życie nie straciło sensu –
pudruję nos i wychodzę do miasta,
chowając się za kapeluszem.
 
Déjà vu, to świątynia zadumania -
tam opisuję swoje życie.
Milcząco recytuję poemat.
 
Dotykam zmysłowo pana wyobraźni –
może bym się zakochała,
gdybyś nie szalał za margaretą.
 
18 września 2016.
©BaMa