E-Literaci - pokoje współczesnej literatury pięknej

dodany przez Barbara Mazurkiewicz o godz. 06:35:22

 
 
Siedzimy tak pod rozgwieżdżonym
niebem na zmurszałym kamieniu.
Rozkładamy ramiona – nie/świadomi
potknięć i upadków, wrzucamy
 
niepowodzenia do cudzej kieszeni,
ponieważ dobro skrywa altruizm.
Szukamy domu, gdzie nikt nie umiera
i po lewej stornie może być prawo.
 
A kiedy zima z ziemi wyparuje - posypią
nam popiołem twarze, że niby w prawdzie
jest przestrzeń  na oddech? – Ten ostatni
spowoduje krzyk i zniknięcie.
 
17 lutego 2015.
®BaMa