Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
Oct
11
2014 |
Wznoszę myśli ku znakom spływającym
dodany przez Barbara Mazurkiewicz o godz. 10:50:11 A
A
A
Kształcisz mnie Życie, rzeźbisz. Znam słońca i mgły poranne, znam szmery rzek spokojnych – przygląda się dusza moja i wiatr. Napełniasz światłem, bym nie oślepła. Chronisz od burz, snu kamiennego - chronisz i przez palce przepływasz. Jesteś jak dziecko przy pacierzu. Zanim obejmą śmierci sękate ramiona - pozwól popłynąć łodzią Okeanosa, gdzie kokosy, wodospadów zdroje, rozbrzmiewa muzyka i pije się nektar. Masz tyle Życie losów do dzielenia – sprawiasz, że wrastam coraz głębiej. Mierzę się z Twoim Mieczem, bo reszta jest tylko złudzeniem. 11 aździernika 2014. ®BaMa http://www.youtube.com/watch?v=W3YJl9Yem60 Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Barbara Mazurkiewicz
Dołaczył/ła: 17.04.2010 21:22:39 Miasto: LubaczówData urodzenia: 1954-07-05 Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Gęsiareczka...
Koronkowe widzenie ...
Powierzenie ...
W ramach wyobraźni...
Po tamtej stronie powietr...
Podeptać ciszę...
Autoportret III...
Boso...
"Zagrody nasze widzi...
Mój Anioł Stróż w opałach...
Nie unikam myślenia o Tob...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 851 razy. » Dodano 2 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 2 osób. |
Użytkowników Online
|