Artykuł: Pomrocze - E-Literaci.pl

Dołącz Do Nas

Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu

Strona główna Wiersze Forum Wideo Konkursy Galeria Linki Kontakt

Na forum: Konkurs- "Wielkanoc u poetów"♦W A Ż N E!♦WIERSZE, KTÓRE NIE LUBIĄ CZEKAĆ♦Haiku - Warsztaty Jadwiga Pławik♦1000 Rocznica Koronacji Bolesława Chrobrego♦JAK DODAĆ WIERSZ♦Podsumowanie roku 2024 WSPARCIE DLA Dziennika Literackiego E-Literaci.pl♦ZMARŁA BARBARA ALICJA MAZURKIEWICZ♦Wybieramy wiersz miesiąca♦20 Rocznica śmierci św. Jana Pawła II♦

Feb 23

2014

Wiersz znajduje się w dziale 'najlepszy z najlepszych'
przeniesiony przez:

Pomrocze

dodany przez Barbara Mazurkiewicz o godz. 12:52:50

Szukam odpowiedzi w Waszych wierszach.

Barbara Mazurkiewicz w swoim utworze wybrała właśnie problem polskiej emigracji. Nasza emigracja jest przejawem szerszego, światowego zjawiska przemieszczania ludów. Trendy w ramach globalizacji.
Polska emigracja od początku wieku dwudziestego i nasilona na przełomie wieków XX i XXI, stała się poważnym zjawiskiem demograficznym. Z jednej strony jest odpowiedzią na słabą kondycję ekonomiczną państwa, z drugiej pogłębia problemy demograficzne Polski, prowadząc niemal do zapaści. To dlatego Poetka „woła”: Niech Bóg co lat temu tysiące / zmartwychwstał, zabroni deptać i grabić, ? gdziekolwiek zatracić naszą tożsamość.
Tylko czemu Bóg ma być tym wybawieniem? I czy pokazanie palca serdecznego podniesie nas? - Grzegorz Trochimczuk

Pomrocze

*Mam lat dziesiąt
nie jestem mordercą,
jestem narzędziem zbrodni.

Niech Bóg co lat temu tysiące
zmartwychwstał, zabroni deptać i grabić,
gdziekolwiek zatracić naszą tożsamość.

Za pracę tułaczą, Anglik wznosi domy.
Mogłabyś się wreszcie ochędożyć Polsko!
Niechby wróciły dzieci i wnuczęta.

Brak nam wiary i brakuje języka,
czas apokalipsy nikogo nie razi -
rozpoczęło się planetarne spadanie.

Już nie boimy się myśleć głośno,
o damobitach na "wsiowej" w ławkach.
Pokażmy im wreszcie palec serdeczny!

11 stycznia 2014.
®BaMa
___________________________________________

* na podstawie lektury "Lament" T. Różewicza