E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 06:04:04

Niby tęczowy łąki zapach,
w słońca warkoczach promienistych,
skrzydłami wiatru pragnie złapać,
obłoków białość w źródle Wisły.
Zielonym lśnieniem drzew listowie
pęcznieje w sadach owocowych,
siejąc zdrowotność, kiedy w trawie
perli się rosa dla osłody.
I jakiś pejzaż pięknie cichy
smaga ogrody błogim czasem,
gdy na leciwe dnia okruchy
senność rozlewa płótno krase.
I kobalt nocy barwi lasy,
arie rudzików przedświtowych.
Roznieca gwiazdy, aby zgasić
płomienno-krwiste zórz zasłony.
I tylko księżyc rozsrebrzony,
w asyście pełni zakochanej,
snuje historię jak z Werony,
gdy mgła się pręży tuż nad ranem.
 
Kasia Dominik
zdj. Pixabay