Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
Jul
11
2024 |
Z największą pokorą
dodany przez Jadwiga Bujak-Pisarek o godz. 06:05:49 A
A
A
podnosząc go z ziemi wyszeptałam Fiat* Z nadzieją, że tyle mi dasz ile zdołam unieść. Bezradność, płacz i niedowierzanie. Strach, jak ogień wypalał wnętrzności. Wtedy jak przyjaciel podnosiłeś skrzydła, chociaż świat się walił, dzień głosił niepewność. Dzisiaj chłonę zapach, słyszę szum, znowu wybiegam wzrokiem za horyzont. Tak Boże, tyle, ile zdołałam unieść. Autor: Jadwiga Bujak-Pisarek 11.07.2024r foto z własnej galerii * " fiat mihi - niech mi się stanie" Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Jadwiga Bujak-Pisarek
Dołaczył/ła: 18.05.2021 16:18:52 Miasto: - Data urodzenia: 1957-05-22 Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: W takim momencie...
Uszło ze mnie razem z tob...
Wiem muszę pozwolić ci od...
Odeszłaś a wciąż jesteś t...
Modlitwa...
Mamusiu...
Tak to droga z naszym imi...
Jesteśmy dla siebie ...
A on pisze sie sam...
Widziałyśmy przyszłość...
Uczepione jak rzep ...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 106 razy. » Dodano 7 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 5 osób. |
Użytkowników Online
Gości Online: 8 Użytkownicy Online: @Jadwiga Bujak-Pisarek Nieaktywowany Użytkownik: 0 Najnowszy Użytkownik: ~JaSnA7 |