Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
Jul
11
2024 |
Z największą pokorą
dodany przez Jadwiga Bujak-Pisarek o godz. 06:05:49 A
A
A
podnosząc go z ziemi wyszeptałam Fiat* Z nadzieją, że tyle mi dasz ile zdołam unieść. Bezradność, płacz i niedowierzanie. Strach, jak ogień wypalał wnętrzności. Wtedy jak przyjaciel podnosiłeś skrzydła, chociaż świat się walił, dzień głosił niepewność. Dzisiaj chłonę zapach, słyszę szum, znowu wybiegam wzrokiem za horyzont. Tak Boże, tyle, ile zdołałam unieść. Autor: Jadwiga Bujak-Pisarek 11.07.2024r foto z własnej galerii * " fiat mihi - niech mi się stanie" Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Jadwiga Bujak-Pisarek
Dołaczył/ła: 18.05.2021 16:18:52 Miasto: - Data urodzenia: 1957-05-22 Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Telefon z nieba...
Jesteś w moich snach...
W moim domu...
Bez wstydu co inni powied...
Na jego przyjście tworzys...
Dni...
Dla tych którzy ciebie ni...
Dopuszczani do myśli...
Wasze święto...
W oczekiwaniu lamentują d...
Spójrz Basiu...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 126 razy. » Dodano 6 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 5 osób. |
Użytkowników Online
|