Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
May
21
2024 |
Na ławce w parku przycupnęła nadzieja
dodany przez Kasia Dominik o godz. 04:59:39 A
A
A
![]() Dni bez nadziei to stracone chwile, wiosenne drzewo pozbawione liści. Niepewność jutra nigdy nie przeminie, jeśli w człowieku złowroga myśl gości. Pogoda ducha jest jak blask księżyca, który rozświetla ciemności o świcie. W struchlałym sercu ufnością zakwita, by zło pokonać, które życie gniecie. Optymizm słowa dodaje otuchy i nie pozwala upaść na kolana. Przyjaznym gestem, choćby z dłoni cudzych, leczy zwątpienie i smutek oddala. Bo wiara w jutro jest jak złote runo, gdy ją posiądziesz, mury lęków runą. Kasia Dominik zdj. Pixabay Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Kasia Dominik
Dołaczył/ła: 23.12.2019 16:10:52 Miasto: - Data urodzenia: - Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Człowiek bez miłości jest...
Kropla bieli na łące ...
Modlitwa drzew*...
Na jej widok twarz nabier...
(Nie)dzisiejsze myśli*...
Wiosenna tęsknota*...
Skądinąd wcale niepotrzeb...
13 maja...
Habemus Papam...
Walka ze sobą o siebie...
Lżejsza o jedno słowo: Wy...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 344 razy. » Dodano 5 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 3 osób. |
Użytkowników Online
![]() Brak Użytkowników Online ![]() ![]() |