Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
Feb
05
2024 |
Replika
dodany przez Kasia Dominik o godz. 03:20:37 A
A
A
![]() Najdłuższego lata tej jesieni nie widziałam tak dawno. Nawet nie pamiętam od kiedy. Dlatego nasycona głodem, zbieram płodozmian wspomnień w nieco awanturniczy wiersz. Transparentnie rozpracowuję słowa zapięte na trzy spusty w humanoidalnym przedruku zapodzianego życia, które jest jak jabłko, trzeba się wgryźć. Kasia Dominik Zdj. Pixabay Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Kasia Dominik
Dołaczył/ła: 23.12.2019 16:10:52 Miasto: - Data urodzenia: - Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Z blizn wyrasta poezja ...
Wspomnienie noszące imię ...
Kiedy niebo płacze ziemia...
Kiedy jesień rdzawi liści...
Sierpniowa noc bez gwiaz...
Nadużyć życia ...
Idę...
Droga ...
Nie ponad to...
Powrót do Zielonych Wzgór...
Dom...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 478 razy. » Dodano 8 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 3 osób. |
Użytkowników Online
![]() Brak Użytkowników Online ![]() ![]() |