Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
Feb
05
2024 |
Replika
dodany przez Kasia Dominik o godz. 03:20:37 A
A
A
Najdłuższego lata tej jesieni nie widziałam tak dawno. Nawet nie pamiętam od kiedy. Dlatego nasycona głodem, zbieram płodozmian wspomnień w nieco awanturniczy wiersz. Transparentnie rozpracowuję słowa zapięte na trzy spusty w humanoidalnym przedruku zapodzianego życia, które jest jak jabłko, trzeba się wgryźć. Kasia Dominik Zdj. Pixabay Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Kasia Dominik
Dołaczył/ła: 23.12.2019 16:10:52 Miasto: - Data urodzenia: - Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Moja refleksja...
Dom ...
Ciężar słów...
Bieszczadzkie anioły...
Mistyka Bożego Narodzenia...
W lustrze ...
Nie odmawiaj...
Przypadek...
Powracam do dni bez daty...
Wędruję przez mgły snów i...
Niezdatna...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 283 razy. » Dodano 9 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 3 osób. |
Użytkowników Online
|