E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Barbara Mazurkiewicz o godz. 19:34:15

Biegnąca z lekkością sarny
o rudo-miedzianych włosach,
płoszy ważki w blasku jutrzenki.
Przygarnia łąkę kaczeńców,
bez której nie potrafi żyć poeta.
 
Rozmawia z Bogiem, dotyka szaty.
Echo niesie ptactwa rozhowory,
a kiedy wiatr wszystkowiedzący czesze
sitowia wysokie –  umyka zaskroniec
mokry od chłodnej rosy.
 
Dojrzałe słońce łypie witrażem żywym
poprzez liście zdziczałej gruszy.
Chciałoby się tutaj jeszcze pozostać -
może wyśnię z sonatą po zmierzchu,
by wrócić w marzeniach i żeglować.
 
 
7.03.2021
©BaMa
Krętą ścieżką pozłacanych pajęczyn