E-Literaci - pokoje współczesnej literatury pięknej

dodany przez Isztad o godz. 12:25:29

ona
śle uśmiech zachodowi słońca
widząc pożar na niebie złotoczerwony
brodząc radośnie wśród trawy
składa w snop zioła pachnące upojnie
dzięcielinę z zawstydzenia rumieńcem
krwawnik piołun dziurawiec żółtawy
 
w zachwycie bezkresnym
zapala ostrożnie kandelabr łąkowy dziewannę
dotyka leciutko zdumionego motyla
tańczy na wietrze unosząc ramiona
woła niebiosa o pieśni zbawienia
wdycha z powietrzem feromony szczęścia
 
tonie w tym pięknie za darmo jej danym
cenniejszym niż diament bez skazy
płynie nad ziemią jak nasionko czasu
w zdumieniu błękitnym dziękuje żyje
 
ona widzi twe serce
ona czuje twą duszę
ona wie
 
tylko w snach groźnych ta pustka złowieszcza
i schody do nieba co zawsze się chwieją
i woda z trupami strasznymi bez twarzy
i niebo tak nisko że brakło już tlenu
i gwiazdy co spadły i wszystkie potłukły…
 
ona
chodzi ścieżkami ciemnymi
na które nikt inny nie wkroczy
gdzie czai się wieczność złowieszcza
oczy okrutnie płonące zielenią
musi zanurzyć się w ciemność
w tę dziwną mgłę znad podłogi
śladem korali gwałtownie zerwanych
ofiarę z jej duszy rozdartej
kapiących jak krople krwi świeżej
w coś co się właśnie otwiera
 
widzi na twarzach żyjących cień śmierci
czuje twe myśli co tropią i węszą
cienie cieni w powietrzu stężałym
groźne zajadłe kłamliwe
jak psy skatowane wychudłe zdziczałe
na łapach skrwawionych sunące jej tropem
by dopaść przewrócić i zagryźć
słyszy twe myśli watahę szaloną pobitych szczeniaków
co nie zaznały miłości prawdziwej
dotyku ręki łagodnej głaszczącej z czułością ich grzbiety
 
ona widzi twe kłamstwa
ona słyszy twe myśli
ona wie
 
czarownica o oczach szarych jak księżyc
niebieskich jak wieczność zielonych jak wiara
 
czarownica o oczach co w jednej sekundzie
stają się światłem prześwietlającym twą duszę
 
ona wie          
 
21.06.2016
Danuta Ostrowska
Fot. Internet