E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 18:40:31

Marzyłam o kobaltowej tablicy
z kredą, która rozpisywałaby przyszłością.
Wyobrażałam sobie ręce dzieci
malujące litery w kajetach.
 
Chciałam mówić o słowach
niosących historię, o języku
będącym mapą wiodącą do korzeni.
 
Pragnęłam opowiadać
o książkach pełnych przygód,
o zapachu i smaku tradycji,
o poezji topiące lodowate serca.
 
Czułam, że kiedyś odkryję przed innymi
piękno głosek, ich ciężar i lekkość zarazem.
Że będę uczyć dostrzegać świat,
w którym akcent znaczy więcej niż wszystko.
 
W tamtym marzeniu schowałam radość,
wiarę, że chociaż dorosłość przyjdzie
i przyniesie nowe, to nadal będę
tamtym dzieciakiem z umorusaną buzią
śmiejącą się na widok Ani z Zielonego Wzgórza.
 
Kasia Dominik
zdj. Pixabay