Dołącz Do Nas
Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
Na forum:
|
Dec
10
2024 
|
Dni
dodany przez Jadwiga Bujak-Pisarek o godz. 07:06:17 A
A
A
 Świt je budzi, noc gasi, a ja słyszę twój oddech, czuję ciepło i dłoń, raz ostatni w twojej dłoni ukrytą. W dal odeszło spojrzenie, serca bicie i głos - pozostało cierpienie, beznadzieja i łzy spływające ukradkiem. Adwent. Matuś, skąd siły na witanie Jezusa, przecież go nie poproszę – dzisiaj nie, ale może za rok będę z tobą Maleńki. Pozostawiam na meblach ślady Twoje,wśród zastygłych obrazów postać – cichuteńka, małomówna, słuchająca kolejnego wiersza. Autor: Jadwiga Bujak-Pisarek 10.12.2024r foto: pixabay Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Jadwiga Bujak-Pisarek
Dołaczył/ła: 18.05.2021 16:18:52 Miasto: - Data urodzenia: 1957-05-22 Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Jak co roku o tej porze...
Szept lasu...
Przeczekaj to ze mną ...
Epifania...
Kolejny raz...
Kilka słów zanim zegar og...
U żłóbka stoję...
Właśnie dzisiaj ...
Życzenia od Pana Zbyszka...
Telefon z nieba...
Jesteś w moich snach...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 131 razy. » Dodano 5 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 3 osób. |
Gości Online: 8