Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
Dec
02
2024 |
W oczekiwaniu lamentują drzewa
dodany przez Jadwiga Bujak-Pisarek o godz. 07:16:57 A
A
A
Dzisiaj jeszcze bardziej szumią, wznoszą wychudłe gałęzie. Nagie, jak człowiek, który właśnie odszedł - zostawił po sobie ostatnią koszulę. Czy to krzyk rozpaczy dla opamiętania, zrozumiałym sobie głosem proszą zatrzymania - nie krzywdź, nie odbieraj, nie traktuj jak wroga, tylko pochyl głowę nad losem nieznanym. Może on jest niczym ołów z kolcami ostrymi, lub ostatkiem sił próbuje oddychać bez bólu. W samotności ukryty przed dziobami sępów, jak ten ślad bezsilny sprzed lat zostawiony. Autor: Jadwiga Bujak-Pisarek 2.12.2024r foto: tapeciarnia.pl Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Jadwiga Bujak-Pisarek
Dołaczył/ła: 18.05.2021 16:18:52 Miasto: - Data urodzenia: 1957-05-22 Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Telefon z nieba...
Jesteś w moich snach...
W moim domu...
Bez wstydu co inni powied...
Na jego przyjście tworzys...
Dni...
Dla tych którzy ciebie ni...
Dopuszczani do myśli...
Wasze święto...
W oczekiwaniu lamentują d...
Spójrz Basiu...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 102 razy. » Dodano 6 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 5 osób. |
Użytkowników Online
|