Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
Jul
29
2024 |
Jest przy mnie jak oddech
dodany przez Kasia Dominik o godz. 07:10:50 A
A
A
![]() Kiedy zaczynam pisać, czuję pióro – narzędzie, które odkrywa, wzrusza, prowokuje i inspiruje do myślenia. Chwytam zdanie – promień gwiazdy, podnoszę prawdę na piedestał i zgłębiam kim jest badacz ukrytych historii, które wydobywa na światło dzienne, gdy słyszalność ginie w mroku. Misterium słowa maluję obrazy, rozpisuję uśmiech i łzę przez pryzmat liter wsiąkających w papier. Niepokornie śmiało stąpam szlakami, którymi inni się wahają, bo nie ma tam śladów człowieka. Teksty jak kamienie wrzucam do stawu. Rozchodzą się falami zmian i nowych spojrzeń na piękno, które kreślę stalówką w świecie, gdzie prawda jest skarbem, który warto bronić. Kasia Dominik zdj. Pixabay Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Kasia Dominik
Dołaczył/ła: 23.12.2019 16:10:52 Miasto: - Data urodzenia: - Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Czy żyje się przed śmierc...
Oddech bez imienia...
Aniele Stróżu ...
Powiedzieć koniec to o wi...
Nieobojętna na los kamien...
Dłonie splecione w zimną ...
Wspomnienie tkane uśmiech...
Powiedzieć koniec to za m...
Próżność...
Tak zwany świat...
Pocałunek dnia z nocą...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 271 razy. » Dodano 3 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 3 osób. |
Użytkowników Online
![]() Brak Użytkowników Online ![]() ![]() |