E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Barbara Mazurkiewicz o godz. 19:22:27

Jestem  upadłym aniołem –
znam ból i wiem co to cierpienie.
Ciągle się potykam i łamię skrzydła,
kiedy próbuję mieć przyjaciela.
 
Nieraz pożyczam cień u ptaka,
by wolność była jego kształtem.
Zniknąłeś mi z oczu niechybnie
zrywając niebo na bukiety.
 
Jak wyglądają teraz ręce twoje,
kiedy nie trzymają moich.
Bielę ściany, zacieram ślady.
Nie padają słowa – pada deszcz.
 
To jest śmierć na pustkowiu marzeń -
bezczas rozsadza zegary,
dusza przysiada na ramieniu
z butami w dłoni.
 
Dziwnie pulsuje martwa dzielnica,
a ja ugrzęzłam w ludzkiej pozie.
- On ma teraz inne Słońca - nie trzepoce.
Czekam daremna.
 


_____________
wiersz do Antologii
Ilustracja: Pinteres


12.07.2019.
©BaMa