E-Literaci - pokoje współczesnej literatury pięknej

dodany przez Barbara Mazurkiewicz o godz. 22:59:56

zmierzch rozpływa się powoli,
chociaż brzeg otula gęsta mgła.
Miasto budzi dzwon majowy -
co będzie dzisiaj, co zostało z wczoraj,
tylko Pan Bóg wie.
 
Rwie się dusza w świat daleki,
za czym chce tak bardzo gnać.
Już nie bawię się w marzenia,
odkąd kochani zawiedli  mnie.
Miłość?  - to prawdziwy pech.
 
Płyną łodzie  do cichej przystani,
których nie ma już od lat.
Siwe iwy włosy moczą, ptak
płoszony pluskiem ryby -
beztroski  maj.
 
Ach ty Lubaczowie zramolony,
wsłuchany w czasu bieg –  chcę
opowiedzieć, co ściska moją krtań.
Pamięci murem nie odgradzaj,
który cień twój dawno skradł.
 
 
11.05.2019.
©BaMa
https://www.youtube.com/watch?v=ydKwY0tqAXQ