E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

nawołują mnie wzgórza

zielone

nad Soliną

tańczą

swoim pięknem

spragnione kolejnego wiersza

a ja

wciąż odkrywam

nowe

na dłużej

niż na chwilę

ciszą rozgrzeszony

płynie bieszczadzki szlak

zegar innym rytmem

nie pytaj

kiedy pióro w ręce

baśniowo ciągnie

kolory mieszają

rzeźbi kreska poetyki

niebo czyste

mignie czasem ptak

światło barwi

jak roztopione srebro

budzą się buki

w swej najczystszej postaci

jezioro

przypomina zwierciadło

bieszczadzkie anioły

nucą swoją pieśń

tylko my

woda w dole

unosi nieruchomość

całość jak dekoracja

Kazimierz Balawejder

Rzeszów 2016

fotografia z internetu