E-Literaci - pokoje współczesnej literatury pięknej

dodany przez Barbara Mazurkiewicz o godz. 21:36:26

Cisza drży pod ciężarem nocy,
 przeciera gwiazdy.
Na szybach znieruchomiały ćmy.
 
Słowa nie dotykając ust,
 znowu mówią o miłości –
dojrzewają na języku i płoną.
 
Odtajały nam dłonie,
sączymy się poprzez dotyk.
Ciągle jesteśmy siebie głodni.
 
Moje ciało to jedyna świątynia,
z której nikt cię nie wyrzuca za brak wiary.
 
Poległam.
Coraz mocniej zrównujesz mnie z ziemią.
 
________________


31 marca 2016.
©BaMa
Foto:Google