Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
Dec
08
2015 |
Niko
dodany przez Barbara Mazurkiewicz o godz. 13:07:02 A
A
A
![]() Niko Znowu zakwitły grudniowe sady i tęsknota zwisa soplami w dół. Skostniałe pajęczyny, motyle - nieśmiertelnym strachem dzwonią. Kocham te twoje dwunastki we wszystkich językach świata, policzki wyszeptane czerwienią i pocałunki odkładane na lata. Wypełniasz obce miejsca małym sobą w nadziei o lepsze jutro , niepolskie. Rozpanoszyłeś się w moim sercu, łowiąc chwile szczęśliwe i wiatr. A kiedy odtają mi ręce – obejmę. Mam tyle pomysłów na obecność, na wszystkie nasze niewidzenia. Jest tak cicho, że siebie nie słyszę. Dlaczego nie biegniesz alejką, na wołanie głowy nie odwracasz. Słowa potrzebują przestrzeni - zanoszę się na deszcz. _____________________________ Kochanemu wnusiowi Nikodemkowi z okazji urodzin: 12.12.2012. Redditch. ©BaMa Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Barbara Mazurkiewicz
Dołaczył/ła: 17.04.2010 21:22:39 Miasto: LubaczówData urodzenia: 1954-07-05 Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Gęsiareczka...
Koronkowe widzenie ...
Powierzenie ...
W ramach wyobraźni...
Po tamtej stronie powietr...
Podeptać ciszę...
Autoportret III...
Boso...
"Zagrody nasze widzi...
Mój Anioł Stróż w opałach...
Nie unikam myślenia o Tob...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 1017 razy. » Dodano 6 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 2 osób. |
Użytkowników Online
|