Artykuł: Rysy na księżycu

Dołącz Do Nas

Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu

Strona główna Wiersze Forum Wideo Konkursy Galeria Linki Kontakt

Na forum: Porozmawiajmy♦PLEONAZMY♦Urodziny Jadwigi Łowkis vel babajagi♦Chwalimy się♦Aktywność Użytkowników♦Wyniki konkursu Opowiedz mi swoją historię♦Medal Gloria Artis Barbary Śnieżek♦ANTOLOGIA ZA TOBĄ PŁYNĄ NASZE WIERSZE♦Opowiedz mi swoją historię♦Urodziny Grażyny Zarębskiej♦

Aug 20

2015

Rysy na księżycu

dodany przez Barbara Mazurkiewicz o godz. 20:29:43

W pełni, tygrysie oko nabiera blasku.
Widzę ciebie za horyzontem, jak rozsiewasz wiatr -
wciąż jesteś małym chłopcem, którego nikt nie chciał pokochać, prócz mnie.
Nad bidulem krzyk jeżyka, opustoszał plac zabaw.
Na zjeżdżalni ześlizgują się tylko liście.
Z nieba spadają niewypowiedziane życzenie – po cóż mi one.
Znowu wróciłam z pogrzebu, odwracam klepsydrę do następnego.
Samotność, to róża wśród chwastów, to zamknięta tęcza
w mydlanej bańce. Nie zdążyłam ci opowiedzieć pewnej historii.
Pamięć i nogi coraz krótsze.
W dniu matki wypastowałam podłogę i pogłośniłam dzwonek –
w domu opieki postawili świeże kwiaty, mówili tylko o pogodzie.
Pójdę na cmentarz, jest pełen życia.

19 sierpnia 2012.
Barbara Mazurkiewicz

Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze

Autor: Barbara Mazurkiewicz