E-Literaci - pokoje współczesnej literatury pięknej

dodany przez emcek o godz. 22:27:32

mógłbym napisać
że jestem taki sam
przecież
mam wolne od ciężaru ręce
nogi które idą gdzie każę
 
ale nie mogę
 
oczy widzą świty
o których nic nie wiem
deszcze topią szarą rzeczywistość
 
jak wybrakowany robot
ociężałe przesuwam myśli
gasną zachody
łodzie chybocą się na fali
 
w moje dłonie
powoli wsiąka wieczór
 
krzysiek ciereszyński