Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
Mar
15
2014 |
Akt
dodany przez Iga o godz. 17:36:21 A
A
A
![]() Gdybym była czyjąś muzą, musiałabym przytyć dużo. Obraz powstałby wspaniały, krągły w kształty, niezbyt mały. Siadłabym na piedestale, opuściła rzęs woale, odsłoniła nagą duszę, a w jej głębi mąk katusze. Ubarwiona w kolor tęczy byłabym obiektem wdzięcznym; aktem wprost niesamowitym, przez artystę znów odkrytym. Nie ma mistrza, brak jest weny, nawet prostej z desek sceny. Sama się oprawię w ramy i zapełnię pustkę ściany. Niechaj iskra choć zapłonie i rozpali ogniem słomę. Może ciepły uśmiech wzbudzę, rymowanką nie zanudzę. Autor Jadwiga Pławik lipiec 2010 r. (pastiche) ilustracja grafika google Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Iga
Dołaczył/ła: 24.04.2010 09:59:28 Miasto: - Data urodzenia: - Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: nie wróci...
jeszcze zimowo...
kartka z dziennika...
z życzeniem...
zimowo...
jesiennie...
po trzech miesiącach...
pustka...
bez Doroty...
kwitnienie...
wiosennie...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 1158 razy. » Dodano 6 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 1 osób. |
Użytkowników Online
|