E-Literaci - pokoje współczesnej literatury pięknej

dodany przez emcek o godz. 09:31:29

 

fot.net
 
kolejność
 
przebarwiła się noc
pod ciężarem świtu

znów ta łza
została bez znaczenia

ty pieścisz już cudze myśli
ja mrużę oczy od słońca
 
uśpiony
 
przypominam sen
jak martwa woda
stałem się minioną porą
taflą lodu

byłem wtedy
tylko trochę bardziej realny
od pękniętej struny światła
czy podmuchu wiatru
 
zawód
już ta miłość
nie doczeka świtu
a ptak
nie uskrzydli nieba
pająk chowa sieci
kupidyn strzałę
noc zasypia pod gruszą
z gwiazdami pod głową
 
pociąg
 
teatralnym gestem
nie zatrzymam
wypaczonej ciszy

buksują w miejscu
niezrażone stopy

twoje oczy
żalem przelane
i moje
gasnące
 
krzycho