E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 08:34:11

Życie to podróż przez meandry losu,
labirynt zdarzeń, krętych zawiłości.
Wystarczy chwila, aby trwogę poczuć –
mojry rozzłościć.
 
Słońce w zenicie, ani księżyc w pełni,
nie powstrzymają tego co zostało
ukryte w gwiazdach, kiedy człowiek tęskni
za słowem mamo.
 
Jak ciężka bywa łza nieuroniona,
pusta kołyska ustawiona w kącie?
Wie tylko cisza wspomnieniem niesiona,
która sen plącze.
 
Ziemska wędrówka, jako dopust nieba,
nieczęsto w szczęściu, po wielokroć w smutku,
jest suchym liściem spadającym z drzewa,
wiosną w ogródku.
 
Dlatego warto czasem się zatrzymać,
posłuchać drozda, jak radośnie ćwierka.
Spisać testament na niemych paginach –
radość to wielka.
 
Kasia Dominik
zdj. Pixabay