E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 09:59:18

To była miłość jak liść z jesiennego drzewa – 
przez chwilę piękna, igrająca z wiatrem, 
skrzyła się złotem pod chłodnym słońcem, 
ale opadła cicho, jakby nigdy jej nie było. 
  
Kiedyś wplatałam w nasze dni 
blask wrześniowych poranków, 
kiedy wilgoć ros zmieniała świat w odbicie, 
tak łagodne i chwilowe – 
lecz co pozostaje, gdy liście się kruszą? 
  
Teraz tylko szelest pod stopami, 
ten przykurzony szlak dawnych barw. 
Bez ciebie pustka drży w nagich gałęziach, 
a wiatr porywa resztki słów, które zostały. 
  
Kasia Dominik 
zdj. Pixabay