E-Literaci - pokoje współczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 05:41:45

Kiedy serce dźwiga ciężar, 
którego nie sposób złożyć na barkach świata, 
otrzyj cudzą łzę, choć twoja nadal świeża. 
  
Nie bądź jak wypatrywany deszcz, 
próżno go szukać na pustyni. 
Bądź tą, której oczy czekają na dotyk, 
na ciepło dłoni, nawet obcej. 
  
Niosąc nadzieję w czarnej godzinie, 
rozproszysz mgłę zwątpień, 
uleczysz ranę krwawiącą na zewnątrz, 
usłyszysz szept w zgiełku dnia. 
  
Kiedy usta zaciśnięte są bólem, 
a kroki wydają się bezcelowe, 
stawaj się drogą, po której inni mogą przejść, 
buduj mosty nad rzekami rozpaczy. 
  
Bo chociaż twoje serce nie zaznało ukojenia, 
możesz być tą, która ociera łzy, 
nawet jeśli twoich nikt nigdy nie otrze. 
  
Kasia Dominik 
zdj. Pixabay