E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 09:36:07

Przemierzam ścieżki, miejsca pełne ciszy. 
W oddali widzę zaledwie kontury 
marzeń zrodzonych w dzieciństwie. 
  
Cele rzeźbię w kamieniu, 
formuję wysiłkiem i wiarą. 
Droga do nich rzadko jest prosta, 
częściej kręta i stroma, osnuta mgłą. 
  
Stojąc na rozdrożu wiem, 
że słońce świeci nawet, 
kiedy go nie widać 
i zawsze wskazuje kierunek, 
gdy inne znaki zawodzą. 
  
Jestem częścią historii. 
Nie boję się zatrzymać, odetchnąć. 
  
Słucham głosu miłości i prawdy, 
nie szukam mapy. Mam ją w sercu 
tam, gdzie spoczywa moje prawdziwe ja. 
  
I to ono poprowadzi mnie dalej, 
kiedy wiatr wieje w oczy. 
  
Kasia Dominik 
zdj. Pixabay