E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 08:20:50

 
Kiedy stają się lustrzanym odbiciem
smutku, żalu, rozpaczy, tęsknoty,
zatrzymują w martwym czasie,
kalecząc duszę lawiną łez -
puść je w niepamięć.

Chociaż są ciężarem,
jednak bywają lekcją, drogowskazem -
różą kwitnącą w zimowym ogrodzie.

Wystarczy wybaczyć,
uśmiechnąć, spojrzeć z miłością,
odnaleźć spokój i szczęście.

I rozstać się z tym co było,
nie w gniewie, lecz z wdzięcznością,
żeby złe wspomnienia straciły moc
i przestały być częścią życia.

 
Kasia Dominik
zdj. Pixabay