Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
Nov
11
2024 |
Właśnie tu
dodany przez Jadwiga Bujak-Pisarek o godz. 08:23:28 A
A
A
Kiedy już nikogo nie poznam, demencja odbierze mi godność. Obce będą mąż,dzieci, rodzina, wnuki przybysz nieznany. I odejdą starania o jutro, czystą odzież, posiłek, modlitwę. Sen zabierał mnie będzie w podróże, z których wrócę z pamięci obdarta. Nie, nie lękam się moja Polsko, Niepodległa od stu sześciu lat, gdzie mój Bóg, dom i bliscy, chleb na stole i droga bezpieczna. Twoja siła jest moją siłą, spokój twój moim spokojem. Dzień się budzi i kończy modlitwą, pod Sztandarem i Orłem w koronie. Autor: Jadwiga Bujak-Pisarek 11.11.2024r foto: z internetu Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Jadwiga Bujak-Pisarek
Dołaczył/ła: 18.05.2021 16:18:52 Miasto: - Data urodzenia: 1957-05-22 Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Telefon z nieba...
Jesteś w moich snach...
W moim domu...
Bez wstydu co inni powied...
Na jego przyjście tworzys...
Dni...
Dla tych którzy ciebie ni...
Dopuszczani do myśli...
Wasze święto...
W oczekiwaniu lamentują d...
Spójrz Basiu...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 123 razy. » Dodano 6 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 4 osób. |
Użytkowników Online
|