Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
|
Sep
20
2024 |
Widziałyśmy przyszłość
dodany przez Jadwiga Bujak-Pisarek o godz. 07:28:37 A
A
A
![]() a teraz nie wiesz kim jestem, tylko moje imię sprawia, że się uśmiechasz. Czeka dom, pokój, łóżko z ulubioną pościelą, ogród, na który znowu spojrzysz z zachwytem. A Ty daleko. Ciężka jak ołów zostawiam Ciebie na chwilkę, nabieraj sił, bo droga przed nami. Śpij mamusiu, ciepły koc tuli jak moje dłonie – wróć, teraz nie oddam Ciebie nikomu. Autor: Jadwiga Bujak-Pisarek 20.09.2024r foto z własnej galerii. Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Jadwiga Bujak-Pisarek
Dołaczył/ła: 18.05.2021 16:18:52 Miasto: - Data urodzenia: 1957-05-22 Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Jakby wiedział że go potr...
Pomiędzy jednym a drugim ...
Na wzór Świętego Mikołaja...
To były małe dłonie umia...
Tylko echo powtarza wysta...
Coraz mniej twoich śladów...
Zawsze pod rękę...
Z końcem jesieni...
Przyjaciółka cisza...
Przychodzą znikąd...
Nasze przerwy pachniały c...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 417 razy. » Dodano 5 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 5 osób. |
Użytkowników Online
Gości Online: 14Brak Użytkowników Online Nieaktywowany Użytkownik: 0 Najnowszy Użytkownik: ^Jadwiga Lowkis
|