E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 07:18:06

Jesteś pierwszym i ostatnim ruchem rzęs,
zgrzytem klucza i skrzypieniem kącika ust.
 
Z profilu przypominasz owieczkę,
która zabłądziła szukając ciepłych dłoni,
ale negatyw skrywa lwa
strzegącego stada.
 
Kiedy księżyc nie patrzy, a słońce śpi,
wtulam się w głos, którym
przywołujesz mnie po imieniu.
 
I już nie wypatruję spadającej gwiazdy,
podnoszę kamyk i wracam do łóżka
po twoich śladach.
 
Kasia Dominik
obraz: Monika Luniak