E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 07:09:26

Kie­dy zmęczenie przygniata powieki,
chwilę zapomnienia upatruję
w niebie dymiącym od gwiazd
i pośród pejzaży nagich obłoków.
 
Błogim spojrzeniem dotykam nieba
wdychając zapach miedzianych łanów.
Idę coraz głębiej w szczęśliwy świt.
 
Czuję błogość,
piórem dopieszczam kartkę.
Uśmiech rozpisuję w wierszu,
stając się lżejszą o myśl,
w której odpływam nurtem
zielonych drzew.
 
Kasia Dominik
zdj. Pixabay