E-Literaci - pokoje współczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 02:50:17

Pojawiasz się we śnie,
za oknem oswajasz dzikie drzewa,
milczeniem gwiazd pisząc testament
wyhodowanymi zmarszczkami,
mniej ostrym lub bardziej tępym wzrokiem.
 
Nigdy cię nie spotkałam – żyjesz nie żyjąc,
jak ci, którzy wąchają kwiatki od korzenia,
kiedy pada śnieg w lipcowy poranek.
 
Bywa, że zapominam o kropce na „i”,
lub skreślam myśl w przedbiegach,
rozpisując łzę drgającą w kąciku ust
i przestaję szukać chwili bezsnem okaleczonej,
którą kiedyś przysposobiłam
w ramach duchowej adopcji.
Jednak… zaprzestają poszukiwań kwiatu paproci
tam, gdzie noc gubi drogę do gwiazd,
choć słyszę milczenie cierni z korony Ukrzyżowanego,
które od wielkiego dzwonu mówią.
 
Odziane w przeźroczystość wilgotnej rosy nie chcą
wspominać imienia,
którym zapisałeś się na końcu mgły.
 
Teraz znikam,
ale wrócę w twoje sny o trzeciej nad ranem.
 
Kasia Dominik
zdj. Pixabay