E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 02:50:21

Dziwnie kochać
bez wzajemności,
gdy serce wierzy,
a rozum krzyczy STOP!
 
Przysięgał, że na zawsze
za plecami śmiejąc się w twarz.
 
Myślałam, że znalazłam
drugą połówkę,
że chwyciłam Pana Boga za nogi,
a tu „ZONK”.
 
Zabawił się mną,
ubierał w piękne słowa,
karmił słodkimi chwilami,
by pourywać ręce
i wrzucić do kosza.
 
Zbyt długo wodził za nos,
okłamywał, zdradzał…
 
książę z bajki.
 
W końcu powiedziałam DOŚĆ!
Ością stanęłam mu w gardle,
gdy zasiadł do pustego talerza.
 
Kasia Dominik
zdj. Pixabay