E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 03:23:09

W żłobieniach czasu ukrywam wspomnienia,
skradzione słońcu podczas letniej pełni.
Z gwiazd defiladą oćmę rozpromieniam,
by łzę po brzegi radością wypełnić.

Siedząc w glosarium opierunku słowa,
nowennę świtu spisuję na kartce.
Patrzę na szczęście zakwitłe od nowa
i proszę Boga o chwile piękniejsze.

A gdy znikają roratki natchnienia,
wyciszam myśli w radiogramie nocy.
Android życia ze sobą zabieram
i idę w nicość, którą nikt nie kroczy.

Wówczas anieli nucą barkarolę,
zaś leśne elfy repertuar echa.
Coś we mnie krzyczy: na sen nie pozwolę!
Toż piszę dalej, i wciąż się uśmiecham.



Kasia Dominik
zdj. Pixabay