E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Andrzej Iwanowicz o godz. 18:31:45

grafika google
 
Zima wyciąga srogie ramiona,
przydrożne krzyże już opuszczone.
Jezus wyruszył w daleką podróż,
mróz ubrał w sople srebrną koronę.
 
Co rok przychodzi odkupić grzechy,
co rok przynosi nową nadzieję.
Już gwiazda do niej wskazuje drogę,
lecz łuny płoną dziś nad Betlejem.
 
Zgaśmy pożogę, zduśmy płomienie,
rozniećmy w piersi ogień miłości.
Gdzie ma się podziać nieszczęsne dziecię,
gdy zamiast chleba, miecz wita gości.
 
Świecie obłudy, kłamstwa i zdrady,
świecie co siejesz śmierć i zniszczenie.
Spójrz dziecię gwoździe wyciąga z rany,
by znów pić gorycz za ludzkie plemię.
 
Panie czy warto tą samą drogą
iść po pogardę, ciernie i baty?
Wielka jest Jezu Twoja cierpliwość,
gdy lud do śmierci wysyła swaty.
 
Skoro Ty wierzysz jeszcze w człowieka,
to ja w pokorze pochylam czoło.
Przy stole będzie miejsce dla Ciebie,
a i kolęda zabrzmi wesoło.
 
Andrzej Iwanowicz, Wrocław 04.12.2023r