E-Literaci - pokoje współczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 03:22:44

Wahadło życia człowieczego losu
w poranny uśmiech łzy wieczorne wplata.
Skąpi radości częstokroć w dwójnasób,
hojnie rozdając ból na długie lata.

Jednak bywają chwile dobrem tkane,
będące skarbem ludzkiego rozumu.
To głos czyżyka i polny rumianek,
gest miłosierdzia dany po kryjomu.

Niewiele trzeba, by poczuć entuzjazm,
doznać zachwytu nad małą stokrotką.
Spostrzec, że gwiazdy świecą wszystkie naraz,
kiedy Morfeusz kłania się snom nisko.

Przeto wystarczy Bogu podziękować,
za myśli, które są praźródłem szczęścia.
Za to, że można dzień zacząć od nowa
i spojrzeć w słońce, które lśni z daleka.

I tylko do nas należy decyzja,
czy trwać w marazmie, czy w łasce fortuny.
Ja już wybrałam i jestem weselsza,
na moich ustach śmiech to gość codzienny.



Kasia Dominik
zdj. Pixabay
* Cytat: Marek Aureliusz.