Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
Nov
17
2023 |
Ekspertyza
dodany przez Kasia Dominik o godz. 03:22:30 A
A
A
![]() Drzewa kocha się za zieleń, różę za cierń na łodydze, zaś wodę, że lat echo niesie wzdłuż trzech brzegów, które nie chcą być bose. Z ciszy omdlałej przez nierozchodzone słowa chwilę temu zarywają czytane od tyłu książki, by być o krok do przodu zgoła przed innymi, drwiąc z poetów, jak życie przyciężkich. Pod ręką gwiazd za dnia zakrzepłych w objęciach konarów, gdy biały kruk osacza sen bezkrwistymi piórami kiedy czas po temu, literami wsiąkają w trójnasób zapach tuszu, uwalniając wiersz z liści utkany. Kasia Dominik zdj. Pixabay Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Kasia Dominik
Dołaczył/ła: 23.12.2019 16:10:52 Miasto: - Data urodzenia: - Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Miejsca pełne powrotów...
Wspomnienie noszące imię ...
Kiedy niebo płacze ziemia...
Kiedy jesień rdzawi liści...
Sierpniowa noc bez gwiaz...
Nadużyć życia ...
Idę...
Droga ...
Nie ponad to...
Powrót do Zielonych Wzgór...
Dom...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 542 razy. » Dodano 5 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 3 osób. |
Użytkowników Online
![]() Brak Użytkowników Online ![]() ![]() |