Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
Oct
25
2023 |
poeta i sroka
dodany przez Andrzej Iwanowicz o godz. 15:06:32 A
A
A
zdj. grafika google sroczko sroczko przyleciałaś po złoto błyszczące u mnie bieda nie mam złota kosztuje tysiące mogę wiersz ci ofiarować o sroczce na drzewie co błyskotki podbierała ptaszkom w siódmym niebie kręcisz główką i ogonkiem nie chcesz mego wiersza cóż nie jestem zaskoczony wszak nie jesteś pierwsza sroczka tylko zaskrzeczała machnąwszy skrzydłami nie chcę wiersza drogi panie tęsknię za perłami ot poeta mi się trafił rym zamiast klejnotów rymem piórek nie przystroję pisz sobie dla kotów niech se miauczą twoje wiersze prędzej je usłyszę a ja lecę do takiego który czeki pisze odleciała tylko piórko mi jedno zostało ciężkie czasy dla poetów wiersze to za mało Andrzej Iwanowicz, Wrocław 23.10.2023r. Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Andrzej Iwanowicz
Dołaczył/ła: 08.10.2012 19:37:50 Miasto: - Data urodzenia: - Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: noc światła i nadziei ...
wietrze jesienny...
świetlisty szlak...
jest taki czas...
ndchodzi czas snu...
Dzień Zaduszny ...
ubogi jest ten...
jesienny dzień...
woda...
podróż - żonie...
uśmiech morza...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 346 razy. » Dodano 7 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 6 osób. |
Użytkowników Online
|